Φωτογραφίες από την πέτρινη κατοικία στην Ανάβυσσο/ Γ.Φάκαρος/Φωτογράφος/Αρχιτεκτονική Φωτογράφιση
Το σενάριο αφορούσε στη δημιουργία μιας μόνιμης κατοικίας για τετραμελή οικογένεια και τη δυνατότητα φιλοξενίας συγγενικού ζευγαριού με σχετική αυτονομία. Βασική απαίτηση η αξιοποίηση της θέας προς τη θάλασσα από όλα τα υπνοδωμάτια και η δημιουργία ενός χώρου γραφείου στο ισόγειο για τις επαγγελματικές ανάγκες του ζευγαριού, αλλά κυρίως της μητέρας που ήθελε να έχει ταυτόχρονα τη μεγαλύτερη εποπτεία του χώρου για τα παιδιά. Ζητούμενο επίσης του σχεδιασμού ήταν η οικονομία στην κατανάλωση ενέργειας της κατοικίας, καθώς και η όσο το δυνατον, καθ’ όλη τηΒδιάρκεια του χρόνου, εξωτερική διαβίωση - φαγητό, κολύμπι, παιχνίδι.
Το οικόπεδο βρίσκεται στην περιοχή Λάκκα, πάνω από τον κόλπο της Αναβύσσου. Χαμηλή βλάστηση, βραχώδες έδαφος με απαλή κλίση προς τον κόλπο που βρίσκεται στα νοτιοανατολικά και ισχυροί βορειονανατολικοί άνεμοι - τοπικό θερμικό φαινόμενο - είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του αφιλόξενου φυσικού περιβάλλοντος. Το κτίριο σε σχήμα Γ προστατεύει το χώρο της κύριας αυλής από τους ισχυρούς τοπικούς ανέμους, συγκεντρώνοντας παράλληλα τους εσωτερικούς χώρους στις εξωτερικές λειτουργίες της κατοικίας.
Το ισόγειο, χωρισμένο σε δυο επίπεδα, ακολουθεί την ομαλή κλίση του εδάφους προς τη θάλασσα.
Στη βορειοδυτική πλευρά και ενώ οι στεγασμένοι χώροι διακόπτονται, τα δομικά στοιχεία του κτιρίου απελευθερώνονται από τον κύριο όγκο και συνεχίζουν την πορεία τους μέχρι να σχηματιστεί ένας προστατευμένος από το βοριά - με πέτρινους τοίχους - και τον ήλιο - με ξύλινες σταθερές περσίδες - υπαίθριος χώρος. Ο χώρος αυτός είναι η "μυστική" πρόσβαση της οικογένειας απευθείας στην κουζίνα, ο χώρος μεσημεριανού καλοκαιρινού φαγητού και ανάπαυσης με σκιά και δροσιά. Είναι ο μυστικός κήπος των παιδιών με το κρυμμένο γλυπτό πίσω από τις πέτρινες κολόνες, που αφήνουν αμυδρά το φως του ήλιου να τις διαπεράσει και να αποκαλύψει το μυστικό τους. Πέργκολες στη νότια πλευρά του σπιτιού προστατεύουν από τη διείσδυση των ακτίνων του ήλιου από τις γωνιακές τζαμαρίες, που είναι στραμμένες προς τη θάλασσα.
Στο εσωτερικό του κτιρίου, ένα αίθριο με κινητή οροφή με κλίση προς το Βορρά επιτρέπει το βορινό φως να εισέλθει και συμβάλλει στην εκτόνωση του ζεστού αέρα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, αλλά και στην εσωτερική, οπτική και ακουστική, επικοινωνία των κατοίκων.
Ο ημιυπαίθριος χώρος ανάμεσα στα δύο παιδικά υπνοδωμάτια, εξαιτίας της επαφής του με το αίθριο, δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά να βλέπουν μέσα στο σπίτι από ψηλά, ενώ βρίσκονται στη βεράντα τους. Η βορινή πλευρά του κτιρίου δημιουργεί μέτωπο στο Βορρά, αφού υπάρχουν λίγα μικρά ανοίγματα εκτός από ένα διαμπερές άνοιγμα πάνω από την κεντρική είσοδο που επιτρέπει τη θέα ακόμα και στις κατοικίες που βρίσκονται από πίσω. Το ξύλινο γωνιακό σαχνισί στον όροφο αποτελεί ιστορική αναφορά στους πρόσφυγες που μετοίκησαν στην περιοχή από τη Μικρά Ασία και οι οποίοι εργάστηκαν στις τοπικές αλυκές.
Οι εξωτερικοί τοίχοι του κτιρίου είναι από φέρουσα λιθοδομή πάχους 70 cm, εμφανή στο ισόγειο και σοβατισμένη με χρωματιστό σοβά στον όροφο. Το μπετόν που χρησιμοποιήθηκε για πλάκες και υποστυλώματα, παρέμεινε εμφανές και ακαμουφλάριστο μέσα και έξω. Μεγάλη προσοχή δόθηκε στη σύνδεση των αδρών υλικών - πέτρα και beton - με τα άλλα υλικά - ξύλο, μέταλλο, γυαλί, χρωματισμένος σοβάς.
Αρχιτεκτονική μελέτη - επίβλεψη:
Whitebox Architects - Π. Κοκκαλίδης, Α.Τριανταφυλλίδου, Α. Δρέλλα
Στατική μελέτη: Χ. Βαχλιώτης
H/M μελέτη: Conap - Α. Ψαρουδάκης
Τεχνική εταιρεία κατασκευής: Αλφαδομική, Α. Σαλβαρίδου, Whitebox Architects
Συνεργάτες: N. Τριανταφυλλίδου (3D σχεδιασμός)
Συνολικό εμβαδό κτιρίου: 260 m²
Xρόνος μελέτης: 2009
Xρόνος κατασκευής: 2011
photography © GEORGE FAKAROS