Υπόσκαφη καλοκαιρινή κατοικία στην παραλία Φτελιά της Μυκόνου/ Γ.Φάκαρος/Φωτογράφος/Αρχιτεκτονική Φωτογράφιση
Οι λιθενδεδυμένες όψεις του υπόσκαφου τμήματος εισχωρούν μέσα στους ημιβραχώδεις γεωλογικούς σχηματισμούς και διαφεύγουν από την ανθρώπινη ματιά. Έτσι, ένα απολύτως λειτουργικό κτίριο εναρμονίστηκε με το πνεύμα της ίδιας της φύσης, που αιώνες πριν ‘‘φύσηξε’’ τον κόλπο αυτής της παραλίας. Στο συγκεκριμένο έργο, οι μελετητές είχαν την τύχη να αναλάβουν την αρχιτεκτονική μελέτη της αξιοποίησης ενός παραλιακού ακινήτου από έναν ιδιοκτήτη που είναι πραγματικά ερωτευμένος με τον τόπο στον οποίο βρίσκεται αυτό. Έτσι, η πρόταση της υπόσκαφης λύσης, αν και στο χρόνο που αυτή παρουσιάστηκε ακουγόταν τουλάχιστον παράτολμη, αφού η κατασκευαστική λογική που έπρεπε να ακολουθηθεί ήταν αρκετά πιο σύνθετη από αυτήν ενός συμβατικού κτιρίου, έγινε αποδεκτή με γνώμονα το ότι η υλοποίησή της θα ικανοποιούσε με ασυναγώνιστο τρόπο την αρμονική ένταξη του κτιρίου στο φυσικό τοπίο. Έμενε όμως να αποδειχτεί ότι ένα υπόσκαφο κτίριο μπορεί να ανταποκριθεί και στις προσδοκίες του χρήστη και κυρίως στις πολύ βασικές ανάγκες του επαρκούς φωτισμού και αερισμού των επιμέρους χώρων, καθώς και στην αξιοπιστία της κατασκευής ως προς την απομόνωση της υγρασίας και την αποστράγγιση των υδάτων. Οι κατασκευαστικές λύσεις, που έπρεπε να ακολουθηθούν, θα πίεζαν τα όρια των δυνατοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού και των χρησιμοποιούμενων υλικών. Ως προς το αποτέλεσμα αυτών, μετά από σχεδόν δυόμιση χρόνια λειτουργίας του κτιρίου και των εγκαταστάσεών του, αποδεικνύεται ότι η λύση του υπόσκαφου κτιρίου παρέχει περισσότερο από απλά ικανοποιητικό φωτισμό και αερισμό και, παρά το σύνθετο της κατασκευής του, δεν απαιτούνται επισκευές και συντηρήσεις μεγαλύτερης κλίμακας από αυτές που απαιτεί ένα συμβατικό κτίριο. Σημειώνεται ότι όλο το εγχείρημα περιορίστηκε σε επίπεδο προσθήκης, μιας και στο γήπεδο προϋπήρχε ένα κτίσμα, του οποίου το περίγραμμα και οι όψεις δεν ήταν δυνατό να αλλάξουν. Η χρησιμοποιούμενη λοιπόν γλώσσα της αρχιτεκτονικής μελέτης, μπόρεσε να εκφραστεί με τη διαρρύθμιση του εσωτερικού και κυρίως τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου. Οι παραπάνω περιορισμοί δεν προκάλεσαν κάποια αίσθηση στέρησης από τη λεγόμενη χαρά της δημιουργίας. Άλλωστε, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι η μελωδία που κρύβει η αρχιτεκτονική εκφράζεται με νότες, που έχει προκαθορίσει η ίδια η φύση στο πεντάγραμμό της. Η αρμονική σύνθεση αυτών θα αποτελεί αιώνια φαντασίωση του ανθρώπινου νου.
design by PERSEFONI BOROVA, VASILIS PAPPAS
construction management VASILIS PAPPAS
text PERSEFONI BOROVA, VASILIS PAPPAS
photography © GEORGE FAKAROS